Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Żegocińskiej 26 listopada br. zorganizowało spotkanie ze znanym historykiem, globtroterem, piewcą Ziemi Tarnowskiej ks. dr Andrzejem Jedynakiem - obecnie proboszczem w Gromniku koło Ciężkowic. Ksiądz Jedynak odbył jesienią 1999 roku wraz z grupą sądeckich przewodników turystycznych podróż do rumuńskiej Bukowiny. W 2001 roku był tam również nasz kolega ze Stowarzyszenia Jan Burek. Od 200 lat żyje w północnej Rumunii około 5 tysięcy Polaków. Opowieść o spotkaniach z naszymi rodakami, ilustrowana fotografiami księdza Jedynaka i slajdami autorstwa Jan Burka była treścią tego spotkania.
      - NIe ukrywam - to fenomen polskości na ziemi rumuńskiej. Polaków los rozrzucił po całym świecie. Ale to, co zobaczyliśmy i usłyszeliśmy na Bukowinie daje wiele do myślenia. Kiedy w 1999 roku postanowiliśmy wyjechać do Rumunii, nie wiedzieliśmy, gdzie szukać Polaków. Nie mieliśmy przewodników, a jedynie mapy - wspominał podczas spotkania w Żegocinie, odbytego w Domu Kultury ks. dr Andrzej Jedynak. W pięknym krajobrazie Bukowiny okolic Suczawy wyróżniały sie pięknie malowane od wewnątrz i z zewnatrz monastyry. Pierwsza napotkana wioska to Nowy Sołoniec, stanowiaca z Pleszą i Pojaną Mikuli polską eklawę na terenie Bukowiny, podzielonej dziś pomiędzy Rumunię i Ukrainę. Mieszka tam ponad 600 rodzin (około 2500 osób), najwięcej w Nowym Sołońcu (250 rodzin - 870 osób). Przez kilka pokoleń (początki polskiego osadnictwa w tym terenie sięgają 1803 roku, a osadnicy przewędrowali tu ze Śląska Cieszyńskiego) zachowali wszystko, co polskie: żywą wiarę, piękny, śpiewny język i zwyczaje. Także polskie przywary. Jedynie ich domostwa nieco odbiegaja od polskich. Każde jest ogrodzone, a wchodzi się do niego przez piękną, mocno zdobioną, drewniana bramę. Rzucaja się w oczy zabudowane, również pięknie zdobione studnie. Ludzie sa bardzo serdeczni, gościnni, ale w rozwoju społecznym i gospodarczym zostali daleko w tyle. Stanowią właściwie najbiedniejszą część społeczeństwa Rumunii i na dodatek sa bardzo słabo zorganizowani. Zdecydowanie brak im lidera, kierującego życiem tej Polonii.
      Dzisiejsza Polonia rumuńska skonfederowana jest w 17 związkach, których na Bukowinie jest 12. Mają swojego przedstawiciela w rumuńskim parlamencie. W suczawie od 9 lat wychodzi miesięcznik "Polonus", redagowany przez pania Stanisławę Jakimowską. W Nowym Sołońcu i Suczawie są Domy Polskie; jest również Biblioteka Polska. Są polskie kościoły. Do niedawna podstawowym źródłem utrzymania Polaków była praca w kopalniach soli w pobliskiej Kaczycy i w państwowych lasach. Dziś tylko nieliczni maja pracę w instytucjach publicznych. Żyją więc z uprawy roli. Ludzie są biedni. Brak kanalizacji, wody bieżącej w domach, podstawowych wygód. Synonimem bogactwa jest posiadanie krowy. W Nowym Sołońcu jest 7 sklepów (dane z 1999 roku), w których nie brak jedynie chleba i ... wódki. Do Sołońca autobus przyjeżdża tylko raz w tygodniu, we wtorek - w dzień targowy. Nic dziwnego, że większość podróży mieszkańcy odbywaja pieszo. We wsi są jedynie 3 telefony.
     Obraz życia Polaków w Rumunii przybliżony opowieściami i fotografiami księdza doktora Jedynaka i pana Jana Burka (podróż na Bukowinę odbył w 2001 roku) zachęcił uczestników spotkania do zadawania wielu pytań. Interesowały ich sprawy życia religijnego Polaków, form pomocy ze strony Polaków w kraju, stosunków z Rumunami, możliwości wyjazdu na Bukowinę. Ksiądz Jedynak cierpliwie na nie odpowiedział, a na zakończenie spotkania rozdał zebranym widokówki i foldery prezentujące piękno Jego obecnej parafii - czyli Gromnika. Można było także zakupić książkę Jego autorstwa pt. "Pod jednym niebem. Polacy na rumuńskiej Bukowinie", która następnie autor podpisywał swoim autografem.
     Ksiądz Jedynak pozostawił w Żegocinie zestaw swoich fotografii. Wkrótce Stowarzyszenie przygotuje ich wystawę, na którą już teraz zaprasza.