Por. Dumnicki i podch. Pawłowski po oblocie.

SPRAWA POR. ARTURA ZDZISŁAWA DUMNICKIEGO - 22.02.2021

  Kiedy we wrześniu 2002 roku członkowie Stowarzyszenia Czesław Pączek i Tadeusz Olszewski poszukiwali na żegocińskim cmentarzu parafialnym interesujących, zabytkowych nagrobków, znaleźli także nieco ukryty za krzakami i zaniedbany kamienny nagrobek w kształcie krzyża. Nieco już zamazana upływem czasu tablica inskrypcyjna informowała, że postawiono go na grobie porucznika lotnika Artura Dumnickiego, urodzonego w 1895 roku w Podhajcach, a zmarłego w 1921 roku w Łąkcie. Już wtedy rozpoczęto poszukiwania informacji o tym lotniku, o którym nikt nie umiał nic wiele powiedzieć. Parę osób pamiętało, że przybywał do dworu w Łąkcie Górnej, do siostry właściciela Adama Rudnickiego i że tam właśnie zmarł na dyfteryt, inaczej błonicę - chorobę zakaźną, którą wywołuje nieruchoma pałeczka maczugowca błonicy Corynebacterium diphtheriae; wytwarza ona jad błoniczy, atakujący gardło lub krtań.
    Zaczęło się także przeszukiwanie internetu i to właśnie tam udało się znaleźć pierwsze, bardzo skromne informacje. Mówiły one o tym, że uzyskał maturę w Szkole Realnej we Lwowie, oraz że był w roku akademickim 1920/21 studentem na Akademii Sztuk Pięknych (bez podania w jakim mieście). Kolejną informację o Dumnickim udało się znaleźć w czasopiśmie "Ilustrowany Kuryer Codzienny" z 29 lipca 1920 roku. W gazecie znalazł się reportaż pt. "Na lotnisku krakowskiem", w którym autor przedstawił relację z dnia szkoleń w niższej szkole lotniczej w Rakowicach pod Krakowem. Jednym ze szkolących 25 kandydatów był tam "szef-pilot" Dumnicki. Po kilku latach wznowiono poszukiwanie informacji o pochowanym w Żegocinie pilocie. Tym razem został znaleziony Dziennik Rozkazów Wojskowych z 22 lutego 1919 roku, w którym Naczelny Wódz Wojski Polskich Józef Piłsudski przyjmuję do Wojska Polskiego oficerów byłęj armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia i z zaliczeniem do pierwszej rezerwy oraz powołuję do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji, kilkunastu żołnierzy, w tym por. Artura Dumnickiego (ze starszeństwem od 1 listopada 1918 roku). 
   W 2018 roku Stowarzyszenie skontaktowało się także z Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Dzięki przychylności tej instytucji udało się pozyskać kilka fotografii, na których widać osobę Artura Dumnieckiego, zwykle na tle samolotu i z innymi pilotami. To był bardzo cenny nabytek i ukierunkował on na dalsze poszukiwania.
   W roku 2020, w serwisie internetowym Wojskowego Biura Historycznego, znaleziona została informacja, że posiada ono teczkę personalno - odznaczeniową por. Artura Zdzisława Dumnickiego. Stowarzyszenie 4 stycznia 2021 roku zwróciło się do tej instytucji z prośbą o pomoc, a konkretnie o udostępnienie zawartości teczki z kartoteki personalno - odznaczeniowej kpt. Artura Zdzisława Dumnickiego. Poinformowano WBH, że w związku z przypadającą wkrótce setną rocznicą śmierci tego Lotnika, Stowarzyszenie pragnie uratować od zapomnienia pamięć o zmarłym w sąsiedniej Łąkcie Górnej Bohaterze Walki o niepodległość Polski,
pochowanym w Żegocinie, byłym żołnierzu Armii CK Austrii, potem żołnierzu Wojska Polskiego, uczestniku procesu tworzenia polskiego lotnictwa oraz otoczyć opieką niszczejący grób zapomnianego Bohatera.
   .2 lutego 2021 roku Wojskowe Biuro Historyczne w Warszawie nadesłało odpowiedź: "Odpowiadając na pismo uprzejmie  informuję, że w wyniku przeprowadzonej kwerendy w zasobie Centralnego Archiwum Wojskowego WBH odnaleziono materiały archiwalne dotyczące Pana Artura Zdzisława Dumnickicgo ur. 17.02.1895 r., na podstawie których sporządzono kopie elektroniczne". Oprócz listu w kopercie znalazła się płyta dvd ze skopiowana zawartością teczki. To 103 pliki - pełna zawartość teczki. Wśród dokumentów źródłowych znajdują się m. in. karty kwalifikacyjne, karty służbowe, a w nich pisane przez samego Dumnickiego informacje dotyczące m. in. przebiegu służby oraz wykaz posiadanych odznaczeń. Z tych dokumentów można już, w miarę dokładnie, odtworzyć losy porucznika Artura Zdzisława Dumnickiego, którego życie rozpoczęło się w dalekich Podhajcach (dziś miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim), a zakończyło w Łąkcie Górnej.
   Stowarzyszenie planuje zorganizować w setną rocznicę śmierci por. Dumnickiego, przypadającą na 30 maja 2021 roku, skromną uroczystość przy grobie i przy tej okazji opracować i upublicznić biografię Bohatera Walk o Niepodległość Polski, uczestnika walk I wojny światowej i na froncie ukraińskim w wojnie polsko - radzieckiej, dwukrotnie rannego i odznaczonego m. in. Orderem Virtuti Militari V klasy.

Grób Artura Dumnickiego na cmentarzu parafialnmym w Żegocinie.

Fragment pisma do WBH.

Odpowiedź z WBH.

Płyta dvd z kopiami dokumentów z teczki osobowej A. Dumnickiego.

Fragment karty służbowej a. Dumnickiego.

Por. Artur Dumnicki - drugi od lewej.

Sprawa Artura Dumnickiego - 22.02.2021

[wstecz]